چهارسنبه سوری ونوروز

          

                              سرخی توازمن زردی من ازتو

        چهارشنبه سوری جشن با شکوه آخر سال بزرای همه‌ی انسان دوستان جهان مبارک باد

عیدنوروزمستحکم ترین جانپناه وحافظ حیثیت ملی و شرف وشعوروشرافت ایران وایرانی درطول هزاران سال به کوری چشم انسان ستیزان برای همه‌ی ایرانیان ومردم صلح دوست جهان مبارک باشد

                                                     بهاران خُجسته باد

دیدی چه خبر بود؟

منتخبی از مستزاد مشهوردیدی چه خبربود(مجلس چارم)زنده یادمیرزاده‌ی عشقی

این مجلس چارم به خداننگ بشر بود               دیدی چه خبر بود

هرکارکه کردندضرروی ضرربود                  دیدی چه خبر بود

این مجلس چارم خودمانیم ثمرداشت؟               واله ضررداشت

صدشکرکه عمرش چوزمانه به گذربود            دیدی چه خبر بود

دیگ وکلا جوش زدوکف شدوسررفت             باد همه دررفت

ده مژده که عمروکلا عمرسفربود                    دیدی چه خبر بود

در بی شرفی عبرت تاریخ بشر بود                دیدی چه خبربود

درهرگذری لخته‌ی خون تابه کمر بود              دیدی چه خبر بود

ایکاش که درکوه دماونداثربود                      دیدی چه خبربود

این طبع تو عشقی بخدائی خداوند                  از کوه دماوند:

محکمترومعظم تروآتشکده تر بود                  دیدی چه خبر بود

نارا(۲)

نارا(2)

انتخاب این شعرواره راتقدیم میکنم به همه‌ی عزیزانی که دوست داردانائی وعاشق زیبائیندوهمه‌ی زندگیشان در کوچه باغهائی سرشارازعطرمست کننده‌ی اقاقی هامیگذردوبا بوی سیب وعطرگل یاس پیوندی ناگسستنی دارندو نه برای چخماق ابن ابوالوبلاگ که بام خانه اش کوتاه است ودردنیای کوتاه قدیش شرف برمدارصفرسفرمیکند.

نیلوفرسفید

دارم پوست می اندازم نارا،زیراین درخت سیب،سیب هالک شده اند،سیب های سبز،سیب های سرخ سیب های زرد

چه نزدیک بودی!سیب هارامی شدچید،قفس رامی شد شکست،چه ساده بودی نارایادت می آید؟ناراپنجره‌ی نگاه را میان دیوارطوسی یادت می آید؟بندهای رخت رانارا،بام ِغریبه هاراکه همیشه کوتاه بود!بامن مگوازجاده که من همه هراس می شوم،بامن مگوازخانه که ماندن مکروه است!پس چه بگویم؟چه بگویم نارا؟چه بخوانیم که امشب چشمهامان با خواب گره بخورند،کدام دلخوشی مال توبود؟کدام مال من؟نارانارای آشنا،ناراغریبه میشوی!نه نارا غریب می شوی ولی غریبه نه،نارااشکهایت رانگهداربرای زوزِمرگ ِکودکی غریب شدن که اشک نمی خواهد. نارابهارزودبود،پائیزدیرشد،هرگزساعت هامان راستگونبودند،هنوزنمی دانم مابین بهاروپائیزچه میگذشت؟دفترها مان نارا،نارادفترهامان چه شد؟آنقدرکاغذهاسیاه بودندکه نفهمیدیم با کلاغهاکجارفتندنارا...

حدیث عشق بخوان

حدیث ِعشق بخوان

هزارآینه جاری است

هزارآینه

اینک

به همسرائی قلب تومی تپدباشوق

زمین تهی زرندان

همین توئی تنها

که عاشقانه ترین نغمه رادوباره بخوانی

بخوان به نام گل سرخ وعاشقانه بخوان:

حدیث عشق

بیان کن بدان زبان که تودانی

شفیعی کدکنی

نارا

انتخاب این شعرواره راتقدیم میکنم به همه‌ی آنهائی که قدرت درک نازک خیالیهای شاعرانه رادارندوسردرآخور خودخواهی هاوپلشتی هافرونبرده وچون الحاج شیخ قارداش ابن ابولوبلاگ تصدی کمپانی تولیدکالاهای زرزنی وجهل پراکنی باتولیدانبوه ومسئولیت محدودرابه عهده ندارند.

نارا

نیلوفرسپید

بیدارشونارا،مگرنمیشنوی؟دارندمیآینددارندمیرسندبیدارشوناراقدمهاشان هیبت دارد.می ترسم نارامی ترسم.نه من اینجا نمی مانم.نگاهت بامن نیست نارا،گوش به من بسپار،یکدم نمازچشمانت قضامیشود بیدارشو،قبله رابایدیافت دارندمی آیند،گوش کن میشنوی؟نارادارندزمزمه راحراج میکنند،کسی داردمیآیدومیخواند"کمی بامن مداراکن!"می شنوی؟بیدارشوناراصدای چکمه می آید،بوی حصار،بایدرفت نارااین شهررابگوارزانی خودشان باشد.بگوخاکشان بوی شرم میدهدبگواین هوابوی شوردارداینجاسیب رانتوان کاشتن نارامردم این شهرعطرسیب نمی شناسند،دارندمی آیندنارابیدارشو،استخاره ندارد،بایدرهاکردبایدگسست ...بآوازشان گوش نده مرثیه میخوانند،شکوه مکن نارا،بیدارشو،خواب که رامی بینی؟؟؟خوابت بوی عطریاس میدهدپس تویاسهاراچیده بودی نارادیگردارندمی رسند،کلاغهاهم آمده اندمگرصدای نفرینشان رانمی شنوی؟نفرینمان میکنندبگذاربپوسندبگذارنیست شوندهرگزکسی برایمان دعانکردلااقل بگذارنفرینمان کنند