مجال بوسه به لبهای خویشتن بدهید

Your image is loading...



مجال بوسه به لبهای خویشتن بدهید


حسین منزوی


لبت صریح ترین آیه ی شکوفا ئیست


وچشمهایت شعرسیاه گویائیست


چه چیزداری باخویشتن که دیدارت


چوقله های مه آلود محو ورویائیست


چگونه وصف کنم هیئت غریب تورا


که درکمال ظرافت کمال والائیست


توازمعابد مشرق زمین عظیم تری


کنون شکوه تو وبهت من تماشائیست


درآسمانه ی دریای دیدگان تو شرم


گشوده بال تراز مرغکان دریائیست


شمیم وحشی گیسوی کولیت نازم


که خوابناک تراز عطرهای صحرائیست


مجال بوسه به لبهای خویشتن بدهید


که این بلیغ ترین مبحث شناسائیست


نمیشود بفراموشیت سپردوگذشت


چنین که یادتو زود آشنا وهرجائیست


تو باری اینک ازاوج بی نیازی خود


که چون غریبی من مبهم ومعمائیست


پناه غربت غمناک دستهائی باش


که دردناکترین ساقه های تنهائیست


http://www.iransong.com/g.htm?id=61074

نظرات 0 + ارسال نظر
برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد