شعری ازکاظم مصطفوی

شعری ازکاظم مصطفوی 

دراین سکوت پر درخت  

درخت پر از سکوت است،
و با تو
که ردایی نارنجی تر از غروبها پوشیده ای
در عصری دور وعده دارد.
اندکی اندوه بد نیست.
این چاقو می شکافد گوشت را
و می نشیند
در استخوان انتظار.
رازی را کندن
بر پوست درخت
ثبت لحظات شتابناک شعر است.
من با تو قرار دارم
و بی تو بی قرارم
در این سکوت پر از درخت.