بهاروقمرالملوک وزیری

 

ملک الشعرای بهار 

 

قمرالملوک وزیری  

برای تنهاستاره ی آسمان بی ستاره ام

بهاروقمرالملوک وزیری

این هفته دومیهمان عزیزداریم یکی ملک الشعرای بهارودیگری

قمرالملوک وزیری یعنی اولین خواننده‌ی زن ایرانی

که تجددرابرسنت ترجیح داد.

درسال 1307خورشیدی دریک حادثه‌ی اتومبیل دست

 قمرالملوک وزیری خواننده‌‌ی

 شهیرمیشکندوبهارتحت

تاثیرتاسف ازین حادثه‌ی ناگوار

شعرزیررامیسراید

ای نوگل باغ زندگانی

ای برتروبهترازجوانی

ای شبنم صبح درلطافت

ای سبزه‌ی تازه درنظافت

ای بلبل نغمه سنج ایام

ای همچوفروغ مه دلارام

مام توچوآفتاب زاده

نامت زچه روقمرنهاده؟

زحمت به تو،دست آسمان داد

لعنت به سرشت آسمان باد

گردون نبود بذات اگردون

دست توچراشکست گردون

دستی که به کس جفانکرده

درعهدکسی خطانکرده

دستی که کندزخوش ضمیری

راطفال یتیم دستگیری

ای چرخ تورااگرچه دین نیست

دستی که شکستنیست این نیست

بشکستی اگربه حیله این دست

دستدگراینچنین مگرنیست

دست توبه قلب ماست بسته

دست تو نه،قلب ماشکسته

تیرافکن آسمان به یک دم

دست تو شکست وقلب عالم

یک تیروهزارها نشانه

نفرین به کمان وبرزمانه

ای چرخ ستمگرجفاکار

دست ازسراین محیطبردار

بربندنظرتوزین نشانه

کین مام سترون زمانه

صدقرن هزارساله باید

تایک قمرالملوک زاید

ایران که دوصدقمرندارد

هرزن که چنین هنرندارد

درزیرحجاب زشت،حوری است

درابرسیه،نهفته نوری است

بگذاربرای مابماند

آوازفرح فزابخواند

زان زمزمه های آسمانی

برمرده دلان دهدجوانی