درخت

      Click for Full Size View

درخت

سیاوش کسرائی

توقانت بلندتمنائی ای درخت!

همواره خفته است درآغوشت آسمان

بالائی ای درخت!

دستت پرازستاره وجانت پرازامید

زیبائی ای درخت

وقتی که بادها

دربرگهای درهم تولانه میکند

وقتی که بادها

گیسوی سبزفام توراشانه میکنند

غوغائی ای درخت!

وقتی که چنگ وحشی باران گشوده است

دربزم سرداو

خنیاگرغمین خوش آوائی ای درخت

درزیرپای تو

اینجاشب است وشب زدگانی که چشمشان

صبحی ندیده است

توروزراکجا

خورشیدراکجا

دردشت دیده

غرق تماشائی ای درخت!

چون باهزاررشته توباجان خاکیان

پیوند میکنی

پروامکن زرعد

پروامکن زبرق که برجائی ای درخت!

سربرکش ای رمیده که همچون امیدما

بامائی ای یگانه وتنهائی ای درخت

 

 

نظرات 1 + ارسال نظر
بیتا سه‌شنبه 9 بهمن‌ماه سال 1386 ساعت 02:50 ب.ظ

ای ریشه ات رونده به سینه ی مادرت خوشحال باش که پا بر جایی ای درخت
ای دل نبسته به همتای دیگرت مسرور باش که تنهایی ای درخت

بیتای عزیز
به هر حال ممنونم که بالاخره اومدی دراینجا هم بوی خوش خوی تو آمد با بیانی شاعرانه برایم کامنت گذاشتی ممنونم

با احترام اشتیاق ومحبت فراوان

دربهت بغض فسرده ی این
لوش ولاشه زار
درگردبادوتندباد
مغرورباش که
برجائی ای درخت

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد