شعری ازنظامی
فرزندخصال خویشتن باش
تاچندزمین نهادبودن سیلی خورخاک وبادبودن
چون باددویدازپی خاک مشغول شدن به خاروخاشاک
تاچندچویخ فسرده بودن درآب چوموش مرده بودن
گردن چونهی به هرقفائی راضی چوشوی به هرجفائی
چون شیربه خودسپه شکن باش فرزندخصال خویشتن باش
افسرده نباش اگرنه سنگی رهوارترآاگرنه لنگی
(نظامی)