شعردیگری از:
میرزااسدالله غالب
برایت تابامن سخن بگوئی که باهزاران زبان
باتوسخن میگویم
بیاکه قاعده ی آسمان بگردانیم
بیاکه قاعده ی آسمان بگردانیم
قضابه گردش رطل گران بگردانیم
زچشم ودل به تماشا تمتع اندوزیم
زجان وتن به مدارازبان بگردانیم
به گوشه ای بنشینیم ودرفرازکنیم *
بکوچه برسرره پاسبان بگردانیم
اگرزشحنه بودگیرودارنندیشیم
وگرزشاه رسدارمغان بگردانیم
گل افکنیم وگلابی به رهگذرپاشیم
می آوریم وقدح درمیان بگردانیم
نهیم شرم به یک سووباهم آویزیم
به شوخیی که رخ اختران بگردانیم
زجوش سینه سحررانفس فروبندیم
بلای گرمی روزازجهان بگردانیم
به وهم شب همه را درغلط بیندازیم
زنیم ره رمه راباشبان بگردانیم
به جنگ /باج ستانان شاخساری را
تهی سبدزدرگلستان بگردانیم
به صلح /بافشانان صبحگاهی را
زشاخسارسوی آشیان بگردانیم
به من وصال توباورنمیکندغالب
بیاکه قاعده ی آسمان بگردانیم
*=درفرازکنیم=درراببندیم